[ تغٌيبين ] وْ تصير السالفه : جَرح ’ وْسهر ’ وْإرهآق وْردي الحَظ { يطويبه السـَهر } وْيخـآصمه نومه وْيسآفر للضياعَ بزحمه الدنيآ { جريحَ أشواق } يشٌيل الحب [ جرح ] وْراحة الوجدآن | معدومه ..