تبعثَــر كلٍ فرحٌ فينيَ و ـأصبحٌ حآضريٍ حرمــآنً
وَ غـآبتٍ بسمهً شفـآإتيُ وَ جفتٍ كلً بسـ‘ـآتينيَ .. !
وحيد وَ كنّي بغ‘ــيآآبكٍ أسّطــر للأسىَ عنوآإـآن
وحييييييد وَ بسسً دمعآتيٍ علىٍ ـآلفرقىُ توآـآسينيَ .. !
عجزُ قلبيٍ يشيل ـآإآإلهمـ و ضآإقت فيني الـأكو‘آنٍ
تعبت أرتب جـروحيُ و ـأغرقُ في تنآـآإآـإهيدي .. !
عشَقت الحزنُ فيُ غيـآبكٍ غدىَ كليًّ ، بحـر أحَزـإآن
شسوويُ بسًس علمنيَ و طيفك سآإآكنـ(ن) فينـيَ .. !