صَحيحُ -أنِا- فِڪًريْ حضِاريُ ، بسً لِيْ [ قلّلبِ بدّويُ ]
مقهوووورهـ من اللي صاير <<ياليل البعارين
انا ضايق وبالي ضايق وجوي ضايق .. ضيقن كايد نفسي ملت .. وروحي والت وعيني هلت دمعن واايد
من يعلّم طيبتي درب النّدم ! دام صارت نيتي البِيضا " مرض " .
●آلآ يآليتُ لـٍـيْ ..قلبٍـيــن~..>>وآحِْ ـبهْ بكًلْ قلبيُنٍيْ<<.~●
انا كثر ..! ما اشتقت لك ما تكلّمت! [ ساااكت لو إنّي ما آتحمّل سكوتي ]
<< مازالتـ تفكر في التغيير
أحب أصبح بهداوه نهارك هادي بطراوه بطعم العسل والحلاوة صباح الخيـــر نــــــــونـــا
صباح النور يانونا يالبيهـ بس لاهنتي :)
قسّــم بـآللـﮧ بسْ / . . تَغــيْب أحسْ --} ‘‘ آلـــرٍوُح ‘‘ أوٍدعَــهـآ . . !