مآهيْ حڪآيةْ إنتْ رآبحْ و خسرآنْ !
أو هيْ حڪآيةْ . . { يآ أبيڪْ وُ تبينيّ !
المسألةْ | رُوحينْ | فيْ دآخِلْ إنْسآنْ . . !
شفتڪْ رحلتْ ،
وُ . . شفتْ رُوحڪْ فيْ عينيّ !
غمّضتْ أرِدْ الرُووحْ من خلفْ الأجفآنْ ‘,
عشآنْ أصدِّقْ | . . ڪِذبةْ إنّڪْ تجينيّ !